Tijdens de vakantie

Deze zomer gaan velen op reis. Zo nu en dan een dagje erop uit. Of misschien wel een week of een paar weken. Het is erg goed om even een andere omgeving om je heen te hebben. Om afstand te nemen van het vertrouwde, en nieuwe uitdagingen aan te gaan. Het organiseren van een uitje of een vakantie is altijd een hele opgave. Ga je het land uit of blijf je in Nederland. Die keus hangt natuurlijk ook af van de weersverwachtingen. Nederland kan ook regenachtig zijn, maar landen in Zuid-Europa kunnen veel te warm zijn in de zomer. Met ook kans op wolkbreuken en bosbranden.

Keuze gemaakt? Dan komt de vraag hoe je reist.

Wanneer je een reis uitstippelt via google maps kun je kiezen uit: lopen, het openbaar vervoer, de auto en fietsen. In ons waterrijke land, zou je ook prima kunnen kiezen voor de boot. Hoorn heeft een haven, en anders kun je via Enkhuizen uitstekend een boot pakken om het IJsselmeer over te varen. Familie kan je dan vanaf de kade toezwaaien en je kunt welbeproefde liederen zingen, nou Tabe dan, en andere uitzwaailiederen.

Afstand nemen en toenadering zoeken

Ook in ons samenleven en in de relationele sfeer, wordt nogal eens afstand genomen van elkaar. Zeker nu er in ons land sprake is van ver uit elkaar liggende standpunten. En je hoort dan opmerkingen als maar oh, hier neem ik verre afstand van. Ook in de pers en in de media, neemt men graag afstand van een bepaalde mening of een bepaalde groep. En dat afstand nemen wordt dan breed uitgemeten. Tegelijk gaan er stemmen op die dit hooghartig afstand nemen op de korrel nemen. En die pleiten voor meer naar elkaar luisteren. Elkaar meer de ruimte gunnen, uit laten spreken en elkaar waarderen. We zullen nu een periode ingaan, met een regering, waartegen nogal wat argwaan heerst. En waartegen afstand genomen wordt. Hopelijk dat deze zomermaanden ook een tegenbeweging zichtbaar wordt. Die van de toenadering. Proberen elkaar te waarderen, en naar elkaar te luisteren. Kritische vragen hoeven daarbij niet achterwege te blijven.

Jona’s reis in de vis

Ook Jona vertrok ooit om de inwoners van Ninevé bij te sturen. Of Jona uitgezwaaid wordt wanneer hij op de boot naar Tarsis vertrekt? Ik denk het niet. Hij gaat stiekem met de boot, want God heeft hem een opdracht gegeven die hem niet zint. God stuurt hem naar Ninevé, die grote stad, om de inwoners te vertellen dat zij moeten omkeren van een verkeerde weg. Jona weet hoe God is. God zal vast en zeker de hand over zijn hart strijken en daar heeft Jona geen zin in. Ninevé, die wrede stad, verdient geen tweede kans.

Wanneer ik Jona lees leer ik over God en mensen. God kan vergeven, maar slechts enkele mensen kunnen een ander vergeven die hen groot onrecht heeft aangedaan en berouw toont. Ik was ooit diep onder de indruk van Eva Kor. Zij kon de 93 jarige Oskar Gröning ‘de boekhouder van Auschwitz’ vergeven. Jona wil geen vergeving voor Nineve en denkt God te kunnen ontlopen door precies de andere kant op te gaan.

Jona zijn naam betekent duif. Kan hij zijn roeping als boodschapper van vrede ontlopen? Hij gaat met de boot en komt uiteindelijk in een vis toch op zijn plaats van bestemming. Een vis staat niet bij de mogelijkheden van google maps. Het boekje Jona is met humor geschreven. Jona heeft wel iets van Mr. Bean. Ik lees het boekje met een brede glimlach. Maar zeker ook met een serieuze ondertoon.

Met vallen en opstaan tot je bestemming komen

Het boekje Jona houdt je een spiegel voor. Stelt je vragen. Wat is mijn roeping en probeer ik daar af en toe ook onderuit te komen? In de vakantie mag dat even. Loslaten wat je allemaal moet en wilt en hoe weinig je daar soms van waarmaakt. Die tijd wordt Jona ook gegeven. In de vis heeft hij alle tijd om na te denken, maar dan gaat het toch echt beginnen. Of dat van harte is?

Het gaat met vallen en opstaan, tot je bestemming komen.

ds. Jacob Meinders